-
1 бауга салу
класть рядка́ми, валка́ми (сено, хлеба и т. п.) -
2 бау
сущ.1) верёвка, вервь, кана́т, арка́н, жгут, шнур, завя́зка••бауның - озыны, сүзнең кыскасы яхшы — посл. (букв. верёвка хороша́ дли́нная, а речь - коро́ткая)
бауга бау ялганыр, дауга дау ялганыр — посл. ссо́ра рожда́ет ссо́ру (букв. верёвка привя́зывается к верёвке, ссо́ра - к ссо́ре)
2) диал. рядо́к, вало́к ( на покосе)(чабылган) печән баулары — валки́ (ско́шенного) се́на
3) вя́зка, свя́зка, оха́пка, ни́зкабер бау утын — вя́зка (вяза́нка) дров
бер бау суган — ни́зка лу́ку
бау булып очу — лете́ть верени́цей ( о птицах)
5) ист. объедине́ние племён; ни́зшее администрати́вное деле́ние ( у сибирских татар и ногайцев)•- бау ишү- бау үрү
- бау салу
- бау сикерү
- бауга салу
- бауда тору
- баудан ычкыну
См. также в других словарях:
бау — и. 1. Бәйләү, буу өчен кулл. торган, ишелеп яки үрелеп ясалган озын әйбер. Шуңа охшаш нәрсәләр: тасма, каеш һ. б. 2. күч. Бауга яки шнурга һ. б. тезелгән тезем бер бау суган. Бау белән билгеле бер үлчәмдә аерып аерып бәйләнгән утын, печән һ. б. 3 … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге